sunnudagar

Sunnudagar eru öðruvísi hér en aðrir dagar. Þá er allt lokað hér nema flest kaffihúsin. Á sunnudagsmorgun lá ég undir sæng og hlustaði á kyrrðina úti. Þorpið var ekki vaknað. Kannske bara ég og haninn auðvitað hérna handan við gilið sem mættur er á vaktina og finnst hann greinilega ómissandi á helgidögum sem aðra daga. Meira að segja hundarnir sem gelta hér allan sólarhringinn eru rólegir á sunndögum, því þá eru húsbændurnir heima og þeir fá að sofa inni. Fyrsta lífsmarkið hér í kring var svo þegar nágrannakonan mín fór að syngja hástöfum eins og hún gerir jafnan þegar hún hengir upp þvottinn sinn eða þrífur húsið. Og þetta finnst mér alveg sérlega notalegt. Undir þessum tvísöng hanans og hennar fór ég á fætur, fékk mér að borða og lagaði mér kaffi sem ég rölti með upp á efstu svalir og settist í morgunsólina. Mín uppáhaldsstund dagsins. Og þar sem ég sat þar og lofaði þetta dásamlega líf heyrði ég hvar sú gamla á bleika sloppnum í grænu buxunum var mætt, móð og másandi "madre mia", settist á bekkinn og byrjaði að skipta sér að Toni hinni svarklæddu sem var að taka morgungönguna með göngugrindinni. það er önnur skemmtun sem ég vil helst ekki missa af. Greip myndavélina og tók eina til minningar.

Hafði mælt mér mót við breska konu sem búið hefur hérna í tuttugu ár og ætlaði að selja mér bækling sem mig vantaði. Við hittumst í morgunkaffi á torginu og spjölluðum í tvo tíma. Hún er á áttræðisaldri (eins og flest fólkið hérna) en alger nagli. Hún er áhugaljósmyndari og dreymir enn um að gerast fréttaljósmyndari í Palestínu. Sennilega er það nú of seint en hún er samt að undirbúa ferð til Palestínu í sumar. Ein. Vill ekki hafa gamla með sér því hún segir að hann hafi ekkert auga fyrir myndefni og myndi bara tefja sig. Eina vandamálið er að hún er hálf hölt og þarf að ganga með staf því hún rann á hundaskít á Gíbraltar í fyrra, datt og braut sig,  og hefur ekki jafnað sig nægilega vel enn segir hún. Hún sagði að sér leiddist að vera með fólki en hótaði um leið að heimsækja mig þann 29. feb. því þá á hún erindi í götuna. Eins gott ég muni sjálf eftir því og eigi de-caff kaffi því prímadonnunni er ekki sama hvað hún lætur ofan í sig.

Góður morgun, eftirmiðdagur við tölvuna en tók hlé til að hlusta á skottu mína í viðtali hjá Hemma á Bylgjunni. Þegar honum var að ljúka heyrði ég hávaða neðan úr götunni og þá voru konur úr þorpinu að ganga skrúðgöngu syngjandi og með tamborínur framhjá húsinu mínu á leið niður í bæ. Sennilega í tengslum við karnivalið sem hefur verið í gangi hér um helgina.